Historia samochodów z prostokątnymi reflektorami

Przez 65 lat historia motoryzacji przeszła wiele zmian, a jednym z kluczowych momentów był debiut pierwszych samochodów z prostokątnymi reflektorami. W Europie nowa konstrukcja pojawiła się w 1960 roku, podczas gdy w Stanach Zjednoczonych użytkownicy musieli jeszcze 15 lat czekać na tę innowację.
Do tego czasu standardowe oświetlenie samochodów praktycznie się nie zmieniało. W przeszłości stosowano akumulatorowe lub olejowe lampy. Zmiany zaczęły się na dobre w latach dwudziestych XX wieku, gdy elektryczność zaczęła dominować w technologii oświetleniowej, wprowadzając elektryczne reflektory, jak w modelu Laurin & Klement Škoda 110 z 1929 roku.
W latach pięćdziesiątych w Europie wprowadzono asymetryczne reflektory, które lepiej oświetlały prawą stronę drogi, minimalizując oślepianie nadjeżdżających kierowców. Ważnym momentem było podpisanie umowy w Genewie w 1958 roku, która dotyczyła międzynarodowych standardów oświetleniowych i homologacji. Do umowy przystąpiło również ówczesne Czechosłowacja.
Po rozpadzie Czechosłowacji w 1993 roku, nowo powstała Republika Czeska dostosowała swoje przepisy prawne do standardów UE, odnawiając regulacje z 1976 roku i wprowadzając nowe ustawy dotyczące ruchu drogowego i technicznych wymagań dla pojazdów, jak ustawa 361/2000 Sb. oraz wytyczne z 341/2002 Sb. o oświetleniu.
Jednak prawdziwa rewolucja w designie reflektorów miała miejsce w 1960 roku, kiedy na rynku pojawił się Ford Taunus generacji P3. Uznawany za pierwszy samochód produkcyjny z prostokątnymi reflektorami, szybko zdobył popularność. Samochód nazwany „Taunus vana” był prezentowany w Bonn i stał się ikoną tamtej epoki. Jej premiera miała miejsce w obecności kanclerza Niemiec, Konrada Adenauera oraz wnuka założyciela marki, Henry Forda II.
Kolejną pozycją w historii oświetlenia pojazdów był Citroën Ami z 1961 roku, który także otrzymał prostokątne reflektory, aczkolwiek w nieco bardziej zaokrąglonej formie. Na rynku amerykańskim, pierwsze regulacje dotyczące reflektorów weszły w życie już w 1940 roku i wymagały, aby wszystkie samochody były wyposażone w dwa okrągłe, siedmiocalowe reflektory, co zwiększało trwałość i bezpieczeństwo użytkowania.
Mimo to, amerykański rynek unowocześnił swoje przepisy dopiero w latach 70., kiedy po długim czasie, Cadillac Eldorado jako pierwszy w USA wprowadził zwracające uwagę prostokątne reflektory. Istotne zmiany w prawie miały miejsce w 1983 roku, kiedy to do użytku wprowadzono kompozytowe reflektory z wymiennymi żarówkami halogenowymi typu H1. Z perspektywy czeskosłowackiego kierowcy, byłaby to wiadomość pełna humoru i zdziwienia w kontekście wcześniejszych ograniczeń.