Hoe je allocatie verandert met de jaren

Een van de belangrijkste financiële beslissingen die je zult nemen, is hoe je je portefeuille over de verschillende activaklassen in de loop der tijd verdeelt. Naarmate je ouder wordt, zullen je financiële prioriteiten waarschijnlijk veranderen. De vraag is: hoe moet je portefeuilletoewijzing zich aanpassen aan jouw leeftijd?

Een veelgebruikte aanpak is de '100 min je leeftijd'-regel (of '110 min je leeftijd'-regel) voor de aandelenallocatie. Dit betekent dat als je 25 jaar bent, je 75% in aandelen zou hebben [100 - 25 = 75] en 25% in obligaties. Ben je 50, dan zou je 50% aandelen en 50% obligaties hebben. Als je de '110 min je leeftijd'-regel aanhoudt, houd je op 25 jaar 85% in aandelen [110 - 25 = 85] en op 50 jaar 60% in aandelen.

Een andere populaire oplossing is het gebruik van een target date fund, dat zijn allocatie geleidelijk verschuift naar obligaties naarmate de beoogde pensioenleeftijd dichterbij komt. Dit is duidelijk te zien in een grafiek van PGIM die de allocatieglijdende lijn voor een target date fund met als doel 2060 toont. Net als bij de '100 min je leeftijd'-regel, daalt de allocatie in aandelen naarmate de jaren verstrijken van ongeveer 95% in je late 20s tot 45% wanneer je 65 jaar bent.

Beide benaderingen ondersteunen het idee dat jongere mensen meer van hun geld in hogere rendements, hogere risicovolle activa zoals aandelen moeten investeren, en dat ze conservatiever moeten worden naarmate ze de pensioenleeftijd naderen. De reden hiervoor is eenvoudig: naarmate we ouder worden, hebben we minder tijd om verliezen in aandelen goed te maken, dus moeten we ons risico dienovereenkomstig verlagen.

Dit is de gangbare gedachte over activatoewijzing naarmate je ouder wordt, en het is zeker een goede manier om het aan te pakken. Maar door onze kijk op risico te heroverwegen, kunnen we nog betere resultaten behalen. Laten we dieper ingaan op dit onderwerp.

Risico in je Portefeuille versus Risico Elders

Het meeste advies over leeftijdsgebonden allocatie concentreert zich uitsluitend op het risico in onze portefeuilles. We weten echter dat financiële risico's niet beperkt zijn tot onze beleggings- en pensioenrekeningen. Daarom, wanneer we de risico's in de bredere context van ons leven in overweging nemen, kunnen we tot verrassende conclusies komen. En deze conclusies stemmen niet altijd overeen met de traditionele regels voor leeftijdsgebonden allocatie.

Bijvoorbeeld, in plaats van de laagste allocatie naar aandelen te hebben als je ouder bent, zou je kunnen overwegen de laagste allocatie naar aandelen te hebben op het moment dat je de meeste verplichtingen hebt. Voor veel mensen is dit niet wanneer ze 65 zijn, maar vaak eerder, bijvoorbeeld tijdens hun mid-career met een groeiende gezinslast. Ja, een 45-jarige heeft nog 20 jaar om eventuele verliezen goed te maken, maar ze hebben ook meer mensen om voor te zorgen op de middellange termijn dan een 65-jarige.

Als je zulke grote risico's in je besluitvorming meeneemt, kan je activamix een beetje afwijken van de traditionele leeftijdsgebonden benaderingen.

Nu we een beter perspectief hebben voor het denken over deze beslissingen, laten we bekijken hoe je allocatiebeslissingen in elk decennium van je leven moeten veranderen.

Je 20s (Risicotolerantie, Carrière en Gewoonten)

In je 20s zal je waarschijnlijk je carrière en je investeringsreis beginnen. Dit heeft drie belangrijke implicaties voor je activatoewijzing.

• Je kunt experimenteren met je risicotolerantie. In je 20s heb je waarschijnlijk het minste geld dat je ooit zult hebben. Hierdoor zijn investeringsfouten minder kostbaar dan later in je leven. Dit betekent dat je kunt experimenteren met je risicotolerantie zonder je teveel zorgen te maken. Bijvoorbeeld, je kunt ervoor kiezen om agressiever te investeren, een daling meemaken en zien hoe je daarop reageert.
• Let op dat je geen verkeerde lessen leert. Toeval wil dat ik door mijn 20s ben gegaan zonder een grote daling mee te maken. Ik begon te investeren in 2012, maar pas in 2020 ervoer ik mijn eerste grote marktcorrectie. Als ik mijn risicotolerantie had gebaseerd op wat ik in die eerdere jaren had meegemaakt, had ik een grote fout kunnen maken.
• Focus meer op je carrière. Aangezien je in je 20s minder geld in je investeringen hebt dan later in je leven, is het belangrijk om je aandacht op je carrière te richten.

Als je je risicotolerantie beter kunt begrijpen, vooruitgang boekt in je carrière en goede gewoonten kunt opbouwen in je 20s, dan ben je goed voorbereid op de belangrijke beslissingen in je 30s. Laten we nu naar die fase kijken.

Je 30s (Investeren voor Levensbeslissingen)

In je 30s zal je portefeuille groter zijn, je inkomen hoger en je risicotolerantie beter gedefinieerd dan in je 20s. Maar terwijl je begint te begrijpen hoe dingen werken, moet je ook investeren voor belangrijke levensgebeurtenissen zoals huwelijken, woning aankopen en kinderen.

Als je deze gebeurtenissen (die vaak om aanzienlijke uitgaven vragen) in de planning hebt, is het tijd om ervoor te zorgen dat je je financiële strategie hierop afstemt. Er zijn twee benaderingen:

• Reserveer geld (of iets dat op geld lijkt). Voor grote aankopen moet je cash of cashachtige instrumenten (bijvoorbeeld kortlopende Amerikaanse staatsobligaties) apart zetten.
• Verminder je portefeuillerisico totdat na het levensgebeurtenis. In plaats van specifiek geld apart te zetten voor een grote aankoop, kun je het totale risico in je portefeuille verlagen, verkopen op het moment dat je de uitgave moet dekken, en daarna het risico weer verhogen. Dit vereist echter meer mentale inspanning.

Welke aanpak je ook kiest, je 30s staan in het teken van prioriteiten stellen. Het zou geweldig zijn om voor een bruiloft, een woning en kinderen tegelijkertijd te sparen, maar je moet bepalen welke het eerst komt en dienovereenkomstig plannen.

Je 40s en 50s (Het Risico Verminderen)

Je 40s en 50s behoren tot de decennia waarin je verplichtingen (uitgaven) op hun hoogtepunt zijn, vooral voor gezinnen met kinderen en hypotheeklasten. Dit is het moment om voorzorgsmaatregelen te treffen zodat jij en je gezin goed beschermd zijn.

Hier zijn enkele aandachtspunten:

• De juiste verzekering. Zorg ervoor dat je als huiseigenaar begrijpt wat je polis dekt.
• Verhoog de omvang van je noodfonds. Dit wordt steeds belangrijker naarmate je verplichtingen in omvang toenemen.
• Verminder je portefeuillerisico. Dit kan noodzakelijk zijn doordat je portefeuillesysteem volatieler was in je eerdere jaren en nu beter moet passen bij je verplichtingen.

Aangezien je in deze fase doorgaans een hoger inkomen hebt, is het ook een uitstekend moment om je investeringsbijdragen te verhogen om je financiële doelen te bereiken.

Je 60s en Verder (Het Einde Spel)

Als je in je 60s bent, hangt hoe je jouw portefeuille moet alloceren sterk af van je individuele situatie. Iedereen heeft verschillende plannen en wensen voor zijn pensioen, dus je portefeuille moet deze weerspiegelen.

Als je zoveel mogelijk vermogen wilt doorgeven aan de volgende generatie, moet je waarschijnlijk meer risico nemen dan normaal wordt geadviseerd. Heb je echter veel verplichtingen of bekende gezondheidsproblemen, dan zou het verstandig zijn om minder risico te nemen.

Wat je ook besluit te doen, moet de allocatie van je portefeuille zijn afgestemd op de marktresultaten die je redelijkerwijs kunt verwachten. Het blijft belangrijk om een goed beeld te hebben van je financiële situatie.

De Bottom Line: Beslissingen Maken Voor Jezelf

Leeftijd is een belangrijke factor bij het beslissen over je portefeuilleallocatie door de jaren heen, maar het zou niet de enige drijvende kracht achter je beslissing moeten zijn. Je risicotolerantie, je inkomen en veel meer kunnen je activamix in de loop der tijd beïnvloeden. De belangrijkste verschuiving in denken is dat je je allocatie moet baseren op je leven in plaats van je leven te baseren op je allocatie.