Waarom je niet wilt dat je kinderen jou kopiëren

Er komt een moment waarop je kind met grote, nieuwsgierige ogen naar je opkijkt en zegt:

— "Ik wil naar kantoor en de hele dag op een laptop typen zoals Mama."

— "Ik wil voor werk naar het buitenland reizen, net als Papa, en dat twee weken aan een stuk."

— "Ik wil videovergaderingen doen, zowel thuis als op kantoor, zoals jij."

— "Ik wil elke dag laat thuis komen van mijn werk, net zoals Papa."

In eerste instantie voel je een golf van trots. Je harde werk wordt opgemerkt en je bent een rolmodel. Maar bijna even snel kan die trots omslaan in bezorgdheid.

Want als ze echt wisten hoe het is om jou te zijn—gestrest, uitgeput, en altijd achter de financiële veiligheid aan—zouden ze misschien hun dromen heroverwegen. En jij misschien ook.

Waarom ik niet wil dat mijn kinderen zoals ik worden

Na de publicatie van "Koop Dit, Niet Dat" was ik uitgeput. Traditionele publicatie was nieuw voor mij, en hoewel ik trots was op mijn poging, voelde het als het zwaaien met twee knuppels—uitputtend maar ook bevredigend als je de bal raakt.

Toen bood mijn uitgever me een deal voor twee boeken aan. Ik twijfelde. Wilde ik mezelf echt weer die druk opleggen? Een deel van mij zei nee. Maar een ander deel—dat deel dat mijn kinderen een sterke werkethiek wil bijbrengen—zei ja.

Als FIRE-ouder maak ik me zorgen over het opvoeden van kinderen die zich entitled voelen en niet waarderen hoe moeilijk het leven kan zijn. Dus ging ik de verbintenis aan voor het tweede boek, niet alleen om lezers te helpen, maar ook om mijn kinderen te laten zien wat doorzettingsvermogen betekent.

Het tweede boek en een moment van angst

Tweeënhalf jaar later is "Miljonairs Mijlpalen: Eenvoudige Stappen naar Zeven Cijfers" klaar en verschijnt op 6 mei 2025. Mijn zoon heeft me zien schrijven, me over hoofdstukken horen praten en zelfs feedback geven op de coverontwerpen.

Op een dag nadat hij thuis was gekomen van school, zei hij tegen me: "Ik wil schrijver worden zoals jij, Papa."

Mijn hart vulde zich met trots. Maar al snel zakte het ook weer. Want hoewel schrijven lonend kan zijn, is het ook keihard en financieel niet praktisch voor de meeste mensen.

Het zware leven van een schrijver

Ik heb me vaak afgevraagd hoe kinderen na 17 jaar onderwijs kiezen voor enkele van de minst lucratieve beroepen. Realiseren ze zich niet dat de wereld te hard is om in kunstgeschiedenis, Engels of poëzie te studeren?

Misschien niet. Op school worden ze aangemoedigd om creatief te zijn, hun passies te volgen en te geloven dat ze alles kunnen bereiken met harde arbeid.

Helaas moet je ook rekeningen betalen.

Als je niet uit een van de rijkste families komt, is het onpraktisch om vier jaar en honderden duizenden dollars aan de universiteit te besteden voor een carrière in de kunst.

Als mijn zoon Engels zou studeren en schrijver zou worden zoals ik, zou hij vele hongerige dagen kunnen ervaren. Hij zou waarschijnlijk nooit genoeg verdienen om een huis te kopen, laat staan om te trouwen en een gezin te stichten.

Hij zou kunnen eindigen in onze garage, zich afvragend waar het misging. In mijn 24 jaar in San Francisco heb ik genoeg volwassen zonen gezien die thuis wonen, niet in staat om voor zichzelf te zorgen.

Mijn vrouw en ik zouden wellicht ook geen kleinkinderen zien. Door te kiezen voor schrijven, zou onze familiegeschiedenis kunnen eindigen, tenzij we een genetische dynastie opbouwen zoals in Isaac Asimov's Foundation.

De harde economie van schrijven

De gemiddelde voorschot voor een boek? Tussen de €5.000 en €10.000. Zelfs een voorschot dat tot de beste 1% behoort van €250.000 wordt meestal verdeeld over 3 tot 4 betalingen en 2 tot 3 jaar. Dat komt neer op ongeveer €83.000 per jaar, wat nauwelijks een gouden ticket is, vooral in een stad met hoge kosten.

En de meeste schrijvers krijgen helemaal geen deal. Ongeveer 95% slaagt er niet in een deal te sluiten. De kansen zijn klein. Het inkomen is laag. Word geen professioneel schrijver als je goed wilt leven.

Zoals een vader tegen me zei in 2022, toen ik sprak over het schrijven van een ander boek, "Het spijt me. Kunstmatige intelligentie verstoort alles."

Dus wanneer mijn zoon zegt dat hij in mijn voetsporen wil treden, voel ik me conflicted. Ik wil dat hij creatief en tevreden is. Maar ik wil ook dat hij kan eten.

Bloggen is ook niet gemakkelijk

“Kan hij niet gewoon een blog starten zoals jij?” vragen sommigen zich misschien af.

Natuurlijk. Maar de meeste bloggers verdienen jarenlang weinig tot niets, zelfs als ze drie keer per week publiceren. Inhoud die door AI is gegenereerd overstroomt het internet, maar wint nog geen lezersvertrouwen of SEO-voordelen.

Ja, hij kan het ook proberen met YouTube of podcasting. Maar ook die zijn lange spelletjes vol onzekerheid.

Vertrouw niet op een platform dat je niet bezit voor je hoofdinkomen, en verwacht niet dat passie alleen de rekeningen betaalt. Hier zijn meer reflecties over online geld verdienen sinds 2009.

Zinvolle versus lucratieve carrières

Idealiter vindt je kind werk dat zowel zinvol als financieel veilig is. Artsen, verpleegkundigen en leraren dragen op ongelooflijke manieren bij aan de samenleving. Maar ook zij ondervinden burn-out. Voor leraren worden ze vaak niet goed genoeg betaald voor hun werk.

Aan de andere kant zijn er de goedbetaalde maar potentieel ziel verterende banen—investering bankieren, grote technologie, managementconsultancy en recht—de industrieën waar veel afgestudeerden van eliteuniversiteiten terechtkomen. Terwijl het werk mogelijk niet vervullend is, kunnen deze rollen het pad naar financiële onafhankelijkheid versnellen.

De vrijheid om te kiezen komt van financiële stabiliteit

Als mijn zoon wil schrijven, hoop ik dat hij het als een bijbaan doet, tenminste totdat hij financieel stabiel is.

Persoonlijk zou ik het geweldig vinden als hij een carrière volgt die de samenleving helpt, zelfs als die niet goed betaald wordt. Maar hij zal die keuze alleen hebben als hij vroeg rijkdom opbouwt. Passie zonder inkomen leidt snel tot wrok.

Voordat je de wereld probeert te redden, moet je eerst jezelf redden.

Werkethiek is het enige dat je kunt beheersen

Je kunt het pad van je kind niet dicteren, maar je kunt vastberadenheid, discipline en trots in je werk modelleren. Dat zijn universele vaardigheden in elk vakgebied.

Dat is een van de redenen waarom ik doorging met het schrijven van "Miljonairs Mijlpalen". Het is niet alleen een boek, het is de culminatie van decennia aan financiële kennis, verpakt om mensen stap voor stap te helpen grote rijkdom op te bouwen. Verder is het een voorbeeld van werkethiek.

Maar laten we eerlijk zijn: er is geen manier waarop ik dit boek had kunnen schrijven of deze site had kunnen onderhouden zonder het nettovermogen en het passieve inkomen om mijn gezin te ondersteunen.

Schrijven is een arbeidsintensie. Het brengt diepe voldoening. Maar de vrijheid om het regelmatig te doen, kwam pas na financiële onafhankelijkheid.

Slotgedachten

Dus wanneer je kind zegt dat hij of zij net zoals jij wil worden, neem even de tijd. Glimlach. Omarm hen. Denk dan goed na over wat het betekent en wat voor leven je echt wilt dat ze hebben.

Want misschien is het grootste geschenk dat we aan onze kinderen kunnen geven niet alleen inspiratie, maar ook de vrijheid om te kiezen.

“Miljonairs Mijlpalen” verschijnt morgen en ik zou het fantastisch vinden als je een papieren exemplaar koopt. Bedankt voor je steun!

Lezersvragen

Geloven jullie in het volgen van je passie of in praktisch zijn? Willen jullie dat je kinderen opgroeien om te doen wat jullie doen? Waarom wel of niet? Hoe zorgen we ervoor dat onze kinderen kiezen voor beroepen die voldoende betalen en ook spiritueel belonend zijn? Hoe kunnen we onze kinderen een werkethiek bijbrengen die hen helpt slagen, ongeacht hun beroep?