Musk's DOGE: Van Hype Naar Teleurstelling

Elon Musk, ooit een pleitbezorger voor het verminderen van triljoenen in federale uitgaven, trekt zich terug uit zijn prominente rol aan het hoofd van het Departement voor Overheidsefficiëntie, beter bekend als “DOGE.” Hoewel Musk blijft beweren dat het departement nog steeds ‘in werking en werkzaam is binnen de overheid’, betekent zijn verminderde betrokkenheid een significante wending. “Vanaf volgende maand zal ik veel meer tijd aan Tesla besteden nu het grotere werk van het opzetten van het Departement voor Overheidsefficiëntie is afgerond,” aldus Musk deze week. Hij verduidelijkte dat hij nog steeds “een dag of twee per week” aan overheidszaken zal besteden.

De officiële website van DOGE vermeldt $160 miljard aan besparingen als gevolg van geschrapte contracten, ontslagen en geannuleerde huurovereenkomsten. Maar laten we eerlijk zijn: dat bedrag vertegenwoordigt slechts 8% van Musk’s oorspronkelijke doel van $2 triljoen, of 16% van het verlaagde doel van $1 triljoen dat onder president Donald Trump was gesteld. Zelfs met deze cijfers zijn er ernstige twijfels geuit over hoe ze zijn berekend.

Geruchten over creatieve boekhouding bij DOGE zijn niet onbekend. Een rapport van The New York Times onthulde dat sommige van de geclaimde contractannuleringen betrekking hadden op deals die nooit hebben bestaan. Ondertussen schatten economen van Pantheon Macroeconomics de werkelijke besparingen dichter bij de $100 miljard. De VS had toch nog een tekort van $1.8 triljoen vorig jaar, waardoor de inspanningen van DOGE als een druppel in een zeer lekke emmer aanvoelen.

Zoals Oliver Allen, senior econoom bij Pantheon, het samenvatte: DOGE heeft “slechts een zeer kleine stap gezet richting het terugbrengen van het Amerikaanse fiscale beleid naar een meer duurzame koers.” Hij voegde eraan toe dat echte hervormingen een politieke consensus zouden vereisen om grote uitgaven, zoals sociale zekerheden, te verlagen – iets dat volledig buiten bereik lijkt.

Conclusie - Een Verlies van Tijd

DOGE lijkt minder op een serieuze initiatief en meer op een ingewikkelde PR-stunt. Met dubieuze berekeningen, opgeblazen cijfers en weinig echte fiscale impact voelt het hele project als een ijdelheidsinspanningen die bedoeld zijn om de krantenkoppen te halen in plaats van beleidsverandering teweeg te brengen. Uiteindelijk is het moeilijk te zien hoe DOGE als iets anders dan een verlies van tijd kan worden beschouwd – en ik begrijp werkelijk niet waarom iemand nog steeds doet alsof het een succes is.