UK Leenlasten Stijgen door Erfenis Tory

UK Leenlasten Stijgen door Erfenis Tory

De Britse publieke financiën hebben een nieuwe klap gekregen, met een overheidsschuld van £151,9 miljard voor het afgelopen financiële jaar. Dit bedrag is bijna £15 miljard hoger dan de officiële voorspellingen en meer dan £20 miljard meer dan vorig jaar. Deze cijfers, vrijgegeven door het Office for National Statistics (ONS), benadrukken de uitdaging waar minister van Financiën Rachel Reeves voor staat terwijl Labour probeert de schade van 14 jaar conservatief economisch beheer te herstellen.

De overschrijding vond plaats nadat de leningen in maart alleen al €16,4 miljard bereikten, hoger dan de verwachtingen en de projecties van het Office for Budget Responsibility (OBR) van £16 miljard. Deze scherpe stijging legt druk op Reeves, die een economie heeft geërfd die verzwakt is door bezuinigingen, fouten tijdens de Brexit en uitgaven tijdens de pandemie onder de Tories.

Economen hebben gewaarschuwd dat Reeves mogelijk de belastingen moet verhogen of diepere bezuinigingen op openbare uitgaven moet doorvoeren om binnen haar begrotingsregels te blijven. Deze regels introduceerde ze om de geloofwaardigheid te herstellen na jaren van instabiliteit onder de conservatieven. "De publieke leningen overschrijden de OBR-voorspellingen zelfs voordat de invloed van de chaos rond tarieven voelbaar is," zei Ruth Gregory, vice-hoofdeconoom UK bij Capital Economics. "Dit vergroot de kans dat als de minister van Financiën haar begrotingsregels wil handhaven, er meer belastingverhogingen in de herfstbegroting nodig zijn."

Het is echter belangrijk om te onthouden dat de huidige stijging in leningen ook wordt beïnvloed door externe schokken, waaronder de gevolgen van de handelsconflicten van Donald Trump. Sinds Trumps herverkiezing in november zijn de leenkosten voor regeringen wereldwijd gestegen, waardoor de rente op de Britse staatsschuld toeneemt.

In zijn waarschuwing vorige maand benadrukte het OBR dat een slechtste scenario van mondiale handelschaos het Britse BBP met 1% zou kunnen doen krimpen, wat potentieel de £9,9 miljard aan fiscale ruimte die Reeves verstandig had gereserveerd, zou kunnen wegvegen.

Ondanks de verslechterende cijfers blijft het huidige niveau van lenen—5,3% van het BBP—historisch hoog, de achtste grootste sinds de financiële crisis van 2009. De netto staatsschuld van de publieke sector staat nu op 95,8% van het BBP, een niveau dat sinds de jaren '60 niet meer is gezien.

Critici, zoals schadowminister Mel Stride, geven Labour de schuld van “onnadenkende bedragen” en stijgende kosten, maar het is belangrijk te vermelden dat deze cijfers het langdurige erfgoed zijn van een conservatieve regering die heeft gefaald in investeren, het stimuleren van de economie en het zorgvuldig beheren van de publieke financiën. Stride's waarschuwing dat “deze bedragen worden betaald door hardwerkende mensen via hogere belastingen, hogere prijzen en hogere hypotheekrentes” negeert handig wie het VK op deze onhoudbare koers heeft gezet.

Darren Jones, Chief Secretary to the Treasury, staat vast achter Labour's toewijding aan fiscale discipline: “Wij zullen nooit onzorgvuldig omgaan met de publieke financiën, daarom zijn onze begrotingsregels niet onderhandelbaar en controleren we elke penny van het belastinggeld, regel voor regel, voor het eerst in 17 jaar om verspilling eruit te halen.”

Hij voegde toe: “Wij zijn scherp gericht op ervoor te zorgen dat belastinggeld onze plannen voor verandering ondersteunt, waaronder het verhogen van de inkomens van mensen, het herbouwen van de NHS en het versterken van onze grenzen.”

Conclusie - Een Moeilijke Weg Vooruit
Het opruimen van 14 jaar conservatieve economische mislukkingen zal niet snel of gemakkelijk zijn—maar Labour is al begonnen met het zware werk. Ze nemen de moeilijke beslissingen met het welzijn van het land op de lange termijn in gedachten, en niet om directe populariteit na te jagen. Ik geloof dat Rachel Reeves en het Labour-team de juiste prioriteiten en waarden hebben. Ze richten zich op eerlijkheid, verantwoordelijkheid en het herstellen van stabiliteit. Niemand moet ineens wonderen verwachten, maar als iemand dit kan oplossen, is het Labour. Naar mijn mening zijn ze hier niet voor zichzelf—ze doen dit voor het grote Britse publiek.