Waarom Trump zich richt op halfgeleiders

Voormalig president Donald Trump heeft zijn zinnen gezet op een nieuwe reeks ingrijpende tarieven, waarbij hij zich richt op halfgeleiders. Deze kleine maar cruciale componenten zijn essentieel voor vrijwel elke moderne technologie.

Van smartphones tot medische apparaten, halfgeleiders zijn de verborgen krachten achter ons digitale leven. Maar waarom staan ze plotseling centraal in Amerika's nieuwste handelsconflict?

Wat zijn halfgeleiders precies?

Halfgeleiders, ook wel microchips of geïntegreerde circuits genoemd, zijn kleine stukjes materiaal, meestal silicium, die ontworpen zijn om af en toe elektriciteit te geleiden en soms niet. Deze dualiteit stelt hen in staat om als schakelaars te functioneren, en vormt de basis van digitale computing via binaire code: de nullen en enen die zowel software als hardware aansturen.

Deze chips zijn niet alleen te vinden in computers en telefoons; ze zitten ook in auto’s, keukenapparatuur, vliegtuigen en zelfs je tv-afstandsbediening. Ze zijn de levensader van routers, cellulaire torens en vrijwel elk apparaat dat verbonden is met het internet.

Bovendien zijn ze cruciaal voor duurzame energietechnologieën zoals windturbines en zonnepanelen, en in de gezondheidszorg vind je ze in implantaten zoals pacemakers en insulinepompen.

Wie produceert ze?

Een naam die domineert in de chipfabricage is de Taiwan Semiconductor Manufacturing Company (TSMC). Dit bedrijf produceert meer dan de helft van de wereldwijde voorraad halfgeleiders en heeft grote namen zoals Apple, Microsoft en Nvidia als klanten.

De VS, het VK, Europa en China zijn allemaal sterk afhankelijk van de productie in Taiwan, wat halfgeleiders tot een brandpunt maakt in het voortdurende technologie- en handelsconflict tussen Washington en Beijing.

Waarom richt Trump zich op halfgeleiders?

Trump's strategie draait om de nadruk op het terugbrengen van productie naar Amerikaanse grond. De president heeft herhaaldelijk betoogd dat de Verenigde Staten te veel hebben uitbesteed, met name in kritieke technologiesectoren. 'We willen onze chips en halfgeleiders en andere dingen in ons eigen land produceren,' stelde Trump tijdens een persconferentie aan boord van Air Force One.

Hoewel smartphones, computers en bepaalde elektronica recentelijk zijn vrijgesteld van nieuwe tarieven van 125% op Chinese invoer, heeft Trump gesuggereerd dat halfgeleiders mogelijk als volgende op de lijst staan.

Bovendien speelt nationale veiligheid een belangrijke rol. De regering heeft aangekondigd dat halfgeleiders deel zullen uitmaken van een bredere inspectie van de elektronische toeleveringsketen. 'We bekijken halfgeleiders en de hele elektronische toeleveringsketen in de aanstaande Nationale Veiligheid Starift-onderzoeken,' schreef Trump op zijn platform Truth Social. Hij voegde toe dat de VS niet 'als gijzelaar' moeten worden gehouden door buitenlandse leveranciers zoals China, wat de groeiende angst voor geopolitieke spanningen in de Straat van Taiwan weerspiegelt.

Kan de VS echt meer chips produceren?

De VS doet zijn best. Via de CHIPS Act en andere wetgeving heeft Washington miljarden geïnvesteerd om de binnenlandse productie van halfgeleiders te stimuleren. Een opmerkelijke overwinning was toen TSMC instemde om een enorme faciliteit in Arizona te bouwen. In ruil daarvoor ontving het bedrijf 6,6 miljard dollar aan overheidsfinanciering ter ondersteuning van de uitbreiding.

Echter, het opzetten van deze fabrieken gaat niet zonder haperingen. TSMC kampt met grote vertragingen door een tekort aan gekwalificeerde Amerikaanse arbeiders. Ze moesten uiteindelijk duizenden ingenieurs uit Taiwan inschakelen om de bouw weer op gang te krijgen.

Dit personeelsprobleem is echter niet uniek. Een robuuste halfgeleiderindustrie in de VS opbouwen vereist niet alleen geld, maar ook de nodige expertise, en momenteel is veel van dat talent geconcentreerd in het buitenland.

Wat gebeurt er nu?

Met Trump die de handelsspanningen opvoert en verder tariefverhogingen suggereert, is het duidelijk dat halfgeleiders niet langer alleen een economisch goed zijn - ze zijn een geopolitiek onderhandelingsmiddel geworden.

Als de VS daadwerkelijk doorgaat met het opleggen van hoge tarieven op geïmporteerde chips, kan dit de kosten voor consumenten en bedrijven verhogen. Het kan ook de al kwetsbare relaties met bondgenoten zoals Taiwan en handelspartners in Europa en Azië compliceren.

Intussen staan de binnenlandse productie-inspanningen voor een zware uitdaging, van tekorten aan personeel tot de complexiteit van chipfabricage. Het herbouwen van een toeleveringsketen die decennia heeft gekost om buitenlands uit te besteden, zal niet van de ene op de andere dag gebeuren - en dat midden in een wereldwijde technologische wapenwedloop verhoogt alleen maar de druk.

Een zorgwekkende vooruitzicht

Halfgeleiders zijn misschien klein, maar de inzet eromheen is enorm. Naarmate de VS dichter bij het opleggen van tarieven op een product komt dat ze nog steeds in grote hoeveelheden importeert, zijn er reële zorgen dat deze aanpak averechts kan werken. Stoornissen in de chiptoeleveringsketen kunnen niet alleen gevolgen hebben voor consumentenelektronica, maar ook voor de gezondheidszorg, transport, duurzame energie en zelfs nationale veiligheid.

Trump's plan om de Amerikaanse productie nieuw leven in te blazen, mag dan wel gebaseerd zijn op legitieme zorgen, maar terwijl de wereld steeds meer verbonden en afhankelijk van technologie wordt, kunnen unilaterale maatregelen het delicate evenwicht van de wereldhandel verstoren. Het is zorgwekkend dat de mensen wiens beleid en beslissingen dit fragile systeem hebben helpen creëren, nu de leiding hebben - en zichzelf presenteren als de oplossing.

De vraag is: tegen welke prijs?