Trumps Tarieven: Ambitie vs. Realiteit

Vorige week onthulde Donald Trump een ingrijpende tariefplannen die wereldwijd handelsnormen zouden kunnen verstoren en jarenlang bestaande relaties met de Amerikaanse bondgenoten onder druk zetten. Maar slechts enkele dagen later werd een groot deel van dat plan opgeschort, waarbij de president een opgeschorte verhoging van de tarieven voor de meeste landen aankondigde voor een periode van 90 dagen. De uitzondering? China, waar de handelsoorlog aanzwaait.
Met deze gedeeltelijke terugtrekking, hoe dicht is Trump nu eigenlijk bij het bereiken van zijn belangrijkste handelsdoelen? Laten we kijken naar vijf ambities en nagaan of er enige voortgang te bespeuren valt.
1) Betere Handelsdeals Beveiligen
Wat Trump zei: “Décennia lang is ons land berooft, geplunderd en afgeperst door landen, zowel vrienden als vijanden.”
Trumps handelsagenda begon met een dramatische aankondiging: een vaste tarief van 10% op vrijwel alle importen en “reciprocale” tarieven op 60 landen die hij als de grootste slechte jongens bestempelde - een zet die wereldwijd voor opschudding zorgde.
Het Witte Huis heeft sindsdien geclaimd dat meer dan 75 wereldleiders Trump hebben benaderd om nieuwe handelsakkoorden te bespreken. Minister van Financiën Scott Bessent was zelfs zo trots om te zeggen dat leiders “mij allemaal zochten om straffen te vermijden.” Onderhandelingen zijn momenteel aan de gang met landen zoals Zuid-Korea en Japan.
De conclusie: Hoewel de woorden vurig zijn, laat het feit dat er gesprekken plaatsvinden zien dat Trump mogelijk enkele concessies kan verkrijgen. Maar met slechts 90 dagen om deals te sluiten, tikt de klok snel.
2) De Amerikaanse Industrie Herleven
Wat Trump zei: “Banen en fabrieken zullen weer terugkeren naar ons land… We zullen onze binnenlandse industrie een enorme boost geven.”
Trump beweert dat tarieven Amerikaanse fabrieken zullen beschermen tegen oneerlijke buitenlandse concurrentie. Maar bedrijven hebben stabiele omstandigheden nodig om te investeren - en Trumps onvoorspelbare communicatie over tarieven is allesbehalve stabiel. Met wisselende aankondigingen en veranderende tijdlijnen is het moeilijk te zeggen welke industrieën zullen profiteren of lijden.
De conclusie: De onzekerheid heeft bedrijven terughoudend gemaakt om actie te ondernemen. In plaats van een manufactuurboost teweeg te brengen, zouden Trumps grillige besluiten langetermijninvesteringen kunnen verlammen.
3) China Aanpakken
Wat Trump zei: “Ik heb groot respect voor president Xi van China, groot respect voor China, maar zij hebben ons enorm benadeeld.”
Nadat hij met tarieven voor de meeste landen verschoof, heeft Trump zich richt op China, die zij als de centrale boosdoener binnen de Amerikaanse handelsproblemen beschouwen. “Zij zijn de grootste bron van de Amerikaanse handelsproblemen,” zegt minister van Financiën Bessent.
Hoewel Trump hard praat, heeft de regering ook gesuggereerd open te staan voor een deal. De president gaf zelfs aan dat hij eerdere Amerikaanse leiders meer verantwoordelijk achtte dan China zelf.
De conclusie: Trump heeft een confrontatie gekozen met 's werelds op één na grootste economie. Maar door bondgenoten te vervreemden en de confrontatie zonder gezamenlijk front aan te gaan, kan Amerika het conflict moeilijker maken om te winnen.
4) Verhogen van Overheidsinkomsten
Wat Trump zei: “Nu is het onze beurt om te profiteren… gebruik triljoenen dollars om onze belastingen te verlagen en onze nationale schuld af te betalen…”
Trump meent dat tarieven genoeg inkomsten kunnen genereren om de nationale schuld te verlagen en de enorme belastingverlagingen te compenseren. Een universeel tarief van 10% zou volgens de niet-partijdige Tax Foundation tot $2 triljoen kunnen opleveren in het komende decennium.
Echter, die winsten verbleken in vergelijking met de geschatte kosten van $5 triljoen van de belastingverlagingen in de recente begroting van het Congres.
De conclusie: Trump kan op korte termijn inkomsten genereren, maar dat geld komt van Amerikaanse bedrijven en consumenten. En als tarieven bedrijven dwingen om "Amerikaans te kopen," zou de stroom snel kunnen opdrogen.
5) Verlaging van Consumentenprijzen
Wat Trump zei: “Uiteindelijk zal meer productie in eigen land zorgen voor sterkere concurrentie en lagere prijzen voor consumenten. Dit zal inderdaad het gouden tijdperk van Amerika zijn.”
Trump heeft beloofd dat zijn beleid zal leiden tot lagere kosten voor Amerikaanse gezinnen. Maar economen waarschuwen dat het tegenovergestelde waarschijnlijk is. De Tax Foundation schat dat een 10% universeel tarief de kosten voor huishoudens met $1.253 in het eerste jaar zou verhogen - met name de laagste inkomens zouden het het zwaarst te verduren krijgen.
De energieprijzen daalden na de aankondiging van de tarieven, maar dat kan misschien meer te maken hebben met recessievrees dan met verbeterde handelsvoorwaarden.
De conclusie: In plaats van een “gouden tijdperk” in te luiden, zouden Trumps tarieven het risico lopen om alledaagse goederen duurder te maken voor miljoenen Amerikanen.
Conclusie - Tijdverspilling
Trump kwam met een stevige boodschap, en stelde sterke tarieven voor als de oplossing voor decennia van economische frustratie. Maar toen markten schokten en bondgenoten protesteerden, zwakte hij af. De 90-daagse vertraging laat zien dat zelfs hij weet dat de strategie onbetrouwbaar is.
In plaats van standvastig te blijven, heeft hij bij de eerste tekenen van wereldwijde reactie teruggetrokken. Tot nu toe zijn er weinig doelen bereikt. De prijzen staan op het punt te stijgen, bondgenoten voelen zich vervreemd en Amerikaanse fabrikanten blijven in het ongewisse. Trump wilde er sterk uitzien in de handel - de grote man spelen. Maar deze terugtrekking maakt het duidelijk: hij was niet klaar voor de strijd die hij had gekozen.