Is de Wereld op Weg naar een Recessie?

De wereld lijkt wederom te balanceren op de rand van een recessie. De recente invoering van tarieven door de Amerikaanse president Donald Trump heeft wereldwijd onrust in de aandelenmarkten veroorzaakt. Maar betekent dit ook dat een recessie om de hoek ligt?
Het is belangrijk om te begrijpen dat schommelingen op de aandelenmarkt niet altijd een directe afspiegeling zijn van de bredere economie. Een daling van de aandelenkoersen betekent niet automatisch dat er economische moeilijkheden op komst zijn. Echter, soms kunnen deze dalingen wel degelijk een waarschuwing afgeven.
De huidige aanzienlijke dalingen in de waarde van aandelen wijzen op een heroverweging van de toekomstige winstgevendheid van bedrijven. Beleggers verwachten terecht dat de hogere tarieven zullen leiden tot stijgende kosten en afnemende winst.
Hoewel dit geen garantie biedt voor een recessie, vergroten deze omstandigheden wel de kans ten opzichte van voorgaande weken, vooral na de invoering van de meest ingrijpende tarieven in een eeuw. Een recessie wordt gedefinieerd als een periode waarin de totale uitgaven en export door individuen en de overheid gedurende twee opeenvolgende kwartalen dalen.
Recentelijk zag de Britse economie van oktober tot december een bescheiden groei van 0,1%, maar het meest recente onderzoek toont een gelijkwaardige krimp in januari. Vrijdag krijgen we de eerste schattingen van de Britse economische prestaties voor februari.
We zijn dus nog niet op het punt om definitief te concluderen dat we te maken hebben met een recessie.
Tegelijkertijd zijn er verontrustende signalen vanuit de banken, die vaak worden gezien als belangrijke indicatoren voor de economische gezondheid. Een gerenommeerde marktanalist vertelde me onlangs dat hij erg geschrokken was van de val van de bankaandelen.
HSBC en Standard Chartered, beide cruciaal voor de internationale handel tussen Oost en West, zagen hun aandelen meer dan 10% dalen voordat er een lichte herstel plaatsvond.
Daarnaast verschijnen er zorgwekkende signalen van de grondstoffenbeurzen. De prijzen voor koper en olie worden gezien als belangrijke indicatoren van de wereldwijde economische gezondheid. Sinds de aankondiging van de wijzigingen in tarieven door Trump zijn beide met meer dan 15% gedaald.
Hoewel wereldwijde recessies zeldzaam zijn, zijn er wel enkele opvallende gevallen geweest, zoals in de jaren '30, de nasleep van de grote financiële crisis en de paniek tijdens de pandemie. Hoewel het onwaarschijnlijk lijkt dat we dit keer zo’n crisis zullen meemaken, hebben veel economische analisten de kans op een recessie in de VS, het VK en de Europese Unie aanzienlijk verhoogd.
Een positief signaal voor de Britse minister van Financiën, Rachel Reeves, is dat de leenkosten van de overheid naar verwachting met ongeveer £5 miljard tot £6 miljard per jaar zullen dalen, aangezien beleggers de voorkeur geven aan de relatief veilige overheidsschuld. Echter, dit zal waarschijnlijk overschaduwd worden door een daling van de belastinginkomsten wanneer de economie aan kracht verliest.
Het is duidelijk dat deze situatie had gekund worden vermeden met volwassen politiek. In plaats van ego-gedreven houding, waren echte gesprekken tussen wereldleiders essentieel om oplossingen te vinden. Maar Trump koos voor bluf in plaats van diplomatie, wat leidde tot een kettingreactie die de markten destabiliseert, gewone mensen schaadt en de economieën naar een recessie stuwt.
Het had niet zo hoeven lopen. De gevolgen die we nu zien, zijn het directe resultaat van arrogantie en een weigerachtige houding om tot verstandige onderhandelingen te komen. Echte leiderschap vraagt om volwassenheid en samenwerking - eigenschappen die duidelijk ontbreken in Trump’s roekeloze en kortzichtige benadering van het wereldwijde economische beleid.