Waarom geld verliezen in obligaties niet waar is

Veel beleggers denken dat ze "geld hebben verloren" in obligaties wanneer de rendementen stijgen en de prijzen dalen. Echter, dat klopt niet helemaal. In veel gevallen is deze "verlies" slechts een tijdelijke markcorrectie die in de loop van de tijd volledig terugkomt. Dit geldt vooral voor individuele obligaties.
Dit artikel legt uit waarom dit zo is, bekijkt de unieke risico's die verbonden zijn aan het bezitten van obligatiefondsen en laat zien hoe de duur van obligaties hierbij een rol speelt. Laten we dieper ingaan op dit onderwerp.
Waarom wachten uw obligatierendement constant houdt
Stel je voor dat je een 1-jarige Amerikaanse staatsobligatie wilt kopen met een rendement van 4%. Je logt in op TreasuryDirect (of je favoriete effectenrekening) en koopt een $100 Amerikaanse staatsobligatie die over een jaar vervalt voor $96,15. De prijs van deze staatsobligatie kan worden berekend als $100/(1 + 4%) of $100/1,04 = $96,15. Met andere woorden, je geeft vandaag $96,15 aan de Amerikaanse overheid en zij betalen je over een jaar $100 terug.
Stel je nu voor dat onmiddellijk na de aankoop van je staatsobligatie de rente voor 1 jaar ineens stijgt naar 5%. Nu betaalt een nieuwe 1-jarige staatsobligatie 5% en kan worden gekocht voor $95,24 [of $100/1,05]. Dit is ook de prijs van de 1-jarige staatsobligatie die je in bezit hebt.
Doordat de rentes van 4% naar 5% zijn gestegen, is je 4% staatsobligatie minder aantrekkelijk geworden voor beleggers en is de prijs ervan gedaald. Dit verklaart waarom de rendementen van obligaties en de prijzen omgekeerd gerelateerd zijn. Wanneer de marktrentetarieven stijgen, moeten bestaande obligaties met lagere rendementen in prijs dalen om dezelfde opbrengst te bieden als de nieuwere obligaties.
Wat is nu je verlies in dit scenario? Je kocht een 1-jarige staatsobligatie die 4% betaalt voor $96,15, terwijl een nieuwe 1-jarige staatsobligatie met 5% slechts $95,24 kost. Het verschil is $0,91 [$96,15-$95,24]. Dit $0,91 vertegenwoordigt je markcorrectieverlies als je vandaag je 4% staatsobligatie verkoopt en het geld niet opnieuw investeert.
Maar, wat als je het wel opnieuw investeert? Dan is je “verlies” slechts tijdelijk. Laten we dat bekijken.
Als je vandaag je 4% staatsobligatie verkoopt, krijg je $95,24 (zonder rekening te houden met transactiekosten). Als je dat bedrag opnieuw investeert in een 1-jarige staatsobligatie die 5% betaalt, betaalt de Amerikaanse overheid je over een jaar $100 terug. Evenzo kun je je bestaande 4% staatsobligatie vasthouden, een jaar wachten, en de Amerikaanse overheid zou je dan $100 betalen (zoals oorspronkelijk beloofd).
In beide scenario's krijg je je $100 terug! De enige vereiste is dat je moet wachten.
Dit is waarom obligatieverliezen slechts worden gerealiseerd als je niet wacht tot de vervaldatum. Technisch gezien is je nominaal rendement vastgelegd van het moment dat je je geld uitleent tot de vervaldatum. Als we het kredietrisico (dat is het risico dat je niet wordt terugbetaald door de lener) negeren, dan is er geen kans dat je het nominale rendement dat je oorspronkelijk hebt afgesproken niet verdient.
In ons bovenstaande voorbeeld betekent dit dat je 4% zult verdienen op je 1-jarige staatsobligatie… als je gewoon wacht. Het maakt niet uit wat er met de rente gebeurt tussen de aankoop en de vervaldatum van je obligatie. Gewoon afwachten en vasthouden levert het nominale rendement op.
Naast individuele obligaties hebben we ook obligatiefondsen. Hoe werkt het dan?
Kun je geld verliezen in een obligatiefonds?
Bij de aankoop van een individuele obligatie is het gemakkelijk te zien hoe je rendement werkt. Je geeft vandaag geld uit en krijgt (meestal) in de toekomst meer geld terug. Negeer inflatie en kredietrisico, zo maak je winst met een obligatie.
Maar wanneer je een obligatiefonds koopt, ben je eigenaar van een verzameling individuele obligaties met verschillende vervaldatums. Als de rentes stijgen, verlies je dan geen geld?
Kortetermijn, ja. Als je het fonds verkoopt en niet opnieuw investeert tegen hogere rentes. Echter, als je het fonds aanhoudt gedurende de looptijd van de portefeuille, de fondsbeheerder op de juiste manier herinvesteert en er geen andere veranderingen in rentes zijn, dan zou je het rendement van het fonds op het moment van aankoop moeten verdienen.
Voordat we kunnen begrijpen waarom dit zo is, moeten we eerst de duur van een obligatie begrijpen. Duur is een maatstaf voor hoe gevoelig de prijs van een bepaalde obligatie of obligatiefonds is voor veranderingen in de rentetarieven. Bij benadering zou een obligatie met een duur van 1 met 1% in prijs dalen voor elke 1% stijging van de rentetarieven. Een obligatie met een duur van 5 zou met 5% in prijs dalen voor elke 1% stijging van de rentetarieven. Enzovoorts.
In ons eerdere voorbeeld had onze 4% staatsobligatie een duur van 1 omdat deze over 1 jaar vervalt en geen andere cashflows heeft. Dit komt omdat staatsobligaties zero-coupon obligaties zijn, wat betekent dat ze je alleen eenmaal bij vervaldatum uitbetalen. Daarom, wanneer de rentes met 1% stegen (tot 5%), verwachtten we dat de prijs van onze 4% staatsobligatie met 1% zou dalen. In werkelijkheid daalde de prijs met 0,95% [$95,24/$96,15 – 1 = -0,95%] aangezien dit een benadering is.
Bovendien benadert de duur ook hoe lang het duurt om te herstellen van een daling in obligatieprijzen (ervan uitgaande dat je het inkomen herinnvest). Aangezien onze staatsobligatie een duur van 1 had, zou het ongeveer 1 jaar duren om ons geld terug te verdienen nadat de rentetarieven zijn gestegen.
Zo werkt de duur voor individuele obligaties. Voor obligatiefondsen is het in veel opzichten vergelijkbaar. Als een obligatiefonds een duur van 1 heeft, dan zouden we verwachten dat de netto-actiefwaarde (NAV) met 1% zou dalen als de rentetarieven met 1% stijgen. En als je je geld terug wilt maken met het obligatiefonds, moet je dat fonds 1 jaar aanhouden (terwijl het tegen hogere rentes herinvesteert) en hopen dat de rentetarieven niet verder stijgen. Als een obligatiefonds een duur van 5 heeft, dan moet je het 5 jaar aanhouden en hopen dat de rentes in die 5 jaar niet verder stijgen.
Echter, er is één groot verschil tussen individuele obligaties en obligatiefondsen. Bij individuele obligaties neemt je duur in de loop van de tijd af en is je uiteindelijke rendement vooraf gedefinieerd. Maar bij obligatiefondsen wordt de gemiddelde duur voortdurend opnieuw ingesteld. Daarom ben je elke dag opnieuw blootgesteld aan hetzelfde niveau van duur risicoloos als toen je het obligatiefonds voor het eerst kocht.
Als je vandaag een obligatiefonds koopt met een gemiddelde duur van 5 en de rentes blijven onveranderd gedurende 5 jaar, dan ontvang je het geschatte rendement dat het fonds op het moment van aankoop aanbood. Echter, als drie jaar na het kopen van het fonds de rentes met 1% stijgen, zou je een verlies van ongeveer 5% (in NAV) ervaren en moet je het fonds nog 5 jaar aanhouden om dit verlies goed te maken (ervan uitgaande dat er geen andere wijzigingen in rente zijn).
Helaas brengen obligatiefondsen risico's met zich mee die individuele obligaties niet hebben, vooral in een omgeving met stijgende rentes. Als de rentes blijven stijgen, blijf je geld verliezen in een obligatiefonds. En het aanhouden door de oorspronkelijke duur verandert daar niets aan.
Dit is waar omdat obligatiefondsen geen einddatum hebben, waardoor ze hun duur regelmatig opnieuw instellen. Als gevolg hiervan kan het veel langer duren om verliezen in een obligatiefonds te compenseren dan bij een traditionele obligatie.
De conclusie
Ik heb deze post geschreven omdat ik geloof dat veel beleggers een misverstand hebben over hoe obligaties en obligatieverliezen daadwerkelijk werken. Als we het kredietrisico negeren (het risico van wanbetaling door de lener), dan is een obligatie een garantie voor een betalingsstroom over een vooraf bepaalde periode. Als je een individuele obligatie gedurende die vastgestelde periode (tot de vervaldatum) aanhoudt, dan zul je nooit een verlies in nominale termen ervaren. Zo eenvoudig is het. Behandel obligaties zoals de overeenkomsten die ze zijn en je hoeft je nergens zorgen over te maken.
Helaas beschouwen veel beleggers obligaties als een "veiliger" activaklasse en verwachten ze geen waardeschommelingen in de loop van de tijd. Maar dat is niet waar, vooral niet bij obligaties met langere duur of obligatiefondsen die hun duur constant opnieuw instellen.
Als je veiligheid wilt, moet je de kortstondige individuele obligaties kopen die je kunt vinden (bijvoorbeeld kortlopende Amerikaanse staatsobligaties). Niet alleen krijg je je hoofdsom op tijd terug, maar veranderingen in rentetarieven hebben weinig impact op de waarde van je obligaties. Dus, zelfs als je je obligaties moet verkopen voordat ze vervallen, is de kans kleiner dat je een verlies ervaart bij het doen van dat.
Als je obligatieverliezen wilt vermijden, heb je een keuze: koop kortlopende obligaties of... wacht. Veel plezier met beleggen en bedankt voor het lezen!