Verloren Decennia zijn Zeldzaam en Korte

Wat vrezen Amerikaanse aandelenbeleggers het meest? Marktcrashes? Zeker. Hoge inflatie? Absoluut. Maar wat is erger dan beide? Een verloren decennium.

Verloren decennia zijn periodes waarin Amerikaanse aandelen weinig tot geen totale opbrengst genereren over een periode van ongeveer 10 jaar (of langer). De drie meest prominente verloren decennia in de geschiedenis van de Amerikaanse aandelenmarkt vonden plaats in de jaren 30, de jaren 70 en de jaren 2000. In elk van deze periodes daalden de Amerikaanse aandelen met 50% (of meer) en duurde het ongeveer een decennium om te herstellen.

Het goede nieuws is dat verloren decennia niet vaak voorkomen. Van de 10 decennia van 1920 tot 2020 kunnen er slechts 3 als verloren decennia worden geclassificeerd. Maar weet je wat nog beter is? Wanneer we kijken naar hoe een typische persoon zijn geld investeert, worden deze verloren decennia korter en minder frequent.

Hoe weet ik dit? Laat me het je laten zien.

Waarom Aankopen Over Tijd Opbrengsten Vervlakken

De meeste beleggers die naar historische prestaties kijken, overwegen éénmalige investeringen in een enkele activaklasse. Ze bekijken snapshots tussen punt A en punt B, van het ene tijdstip naar het andere. Helaas is dit niet hoe de meeste mensen tegenwoordig beleggen.

Door de opkomst van indexfondsen/ETF's en geautomatiseerde 401(k)-bijdragen kopen veel particuliere beleggers in de loop der tijd aandelen van verschillende activaklassen. Deze gediversifieerde benadering op basis van dollar cost averaging leidt echter tot een nieuw probleem: hoe bereken ik historische prestaties?

Bij een éénmalige investering is het berekenen van historische prestaties eenvoudig. Je neemt de eindwaarde van een activum, deelt deze door de beginwaarde en trekt 1 af. Dat is je totale rendement. Maar als je hetzelfde bedrag op een specifiek schema investeert, wordt de berekening veel complexer. Je moet nu het rendement van elke individuele aankoop berekenen en deze gemiddelen. Dit is niet gemakkelijk zonder Excel of een computerprogramma.

Hoewel dit het moeilijker maakt om je rendement te berekenen, gladstrijkt het gelukkig ook je opbrengsten. Belangrijker nog, wanneer je in de loop van de tijd koopt, doet een enkele daling er niet zoveel toe. Wat echt telt, is waar je aan het eind van de periode eindigt.

Gelukkig hebben we computers die deze berekeningen voor ons kunnen uitvoeren. En als je dat doet, zie je dat in de loop van de tijd kopen de verloren decennia veel minder pijnlijk maakt dan ze op het eerste gezicht lijken.

Hoe DCA Verloren Decennia Verkort

Om dit te illustreren, beschouw de onderstaande grafiek die de gemiddelde dollar groei laat zien van een simulatie van dollar cost averaging (DCA) over 10 jaar in een 80/20 Amerikaanse aandelen/obligatieportefeuille over alle periodes van 1920 tot april 2025. De grafiek toont de gemiddelde inflatie-gecorrigeerde waarde van elke dollar die maandelijks wordt geïnvesteerd in de 10-jarige periode, met jaarlijkse herbalancering en herinvestering van dividenden.

Dus, als de gemiddelde reële dollar groei gelijk is aan $1, betekent dat dat je investeringen, gemiddeld, de inflatie hebben gevolgd. Als de reële dollar groei minder dan $1 is, dan hebben je investeringen onder de inflatie gepresteerd, en als het groter is dan $1, dan hebben ze de inflatie overtroffen.

In numerieke termen, als je $833,33 per maand investeert gedurende 120 maanden (of $100.000 over 10 jaar) en de gemiddelde reële dollar groei is gelijk aan $1, dan zou je uiteindelijke portefeuilewaarde $100.000 zijn (d.w.z. het volgde de inflatie).

Het goede nieuws? Historisch gezien heb je in 89% van de 10-jarige periodes beter gepresteerd dan de inflatie wanneer je in de loop van de tijd koopt:

En soms presteert het zelfs schitterend. Neem bijvoorbeeld het eerste (linker) punt op de grafiek, dat een gemiddelde dollar groei van $2,50 laat zien voor de periode die eindigt in december 1929. Dit betekent dat voor elke dollar die je maandelijks investeerde van januari 1920 tot december 1929 in een 80/20-portefeuille, je gemiddeld $2,50 zou hebben aan het einde.

Als je dus vanaf januari 1920 $833,33 per maand had geïnvesteerd, zou je tegen december 1929 rond de $250.000 hebben gehad (na herinvestering van dividenden, inflatiecorrectie en jaarlijkse herbalancering). Dat is een van de beste 10-jarige DCA-periodes ooit geregistreerd.

Vergelijk dit met de periode die begint in januari 1965 en eindigt in december 1974. Gedurende dat 10-jarige venster zou elke dollar die geïnvesteerd werd gemiddeld zijn afgenomen tot $0,68. Dezelfde $833,33 per maand ($100.000 totaal) zou tegen december 1974 zijn gedaald in waarde tot slechts $68.000. Dat is het diepste punt in de gegevens.

Maar de uitzonderingen zijn niet wat belangrijk is. Wat telt, is hoe weinig periodes er zijn waarin je koopkracht over een periode van 10 jaar verliest. Zelfs tijdens de DotCom-bel, was er slechts een periode van 13 maanden (van oktober 1998 tot november 1999) waarin iemand die begon met kopen onder de inflatie presteerde.

Met andere woorden, als je in dezelfde hoeveelheid geld per maand had geïnvesteerd in een 80/20 Amerikaanse aandelen/obligatieportefeuille van januari 2000 tot december 2009, zou je lichtjes beter hebben gepresteerd dan de CPI.

Ik begrijp dat dit geen geweldig rendement is, maar gezien het feit dat dit een van de slechtste 10-jarige periodes in de geschiedenis van de Amerikaanse aandelenmarkt is, zie je hoe opmerkelijk dit is. En als je je simulatie (tot een koopwindow van 20 jaar) verlengt, wordt de kans dat je in reële termen verlies lijdt in elke periode zelfs nog kleiner.

Het meest opvallende aan deze grafiek is de 20-jarige periode die eindigt rond 2000. Elke dollar die werd geïnvesteerd in een 80/20-portefeuille van begin jaren 80 tot eind jaren 90 zou in reële termen (gemiddeld) zijn gegroeid tot $4! Ik betwijfel of we ooit nog een dergelijke 20-jarige periode zullen meemaken.

Hoe dan ook, verloren decennia zijn veel minder pijnlijk wanneer je in de loop van de tijd koopt. Aangezien dit de manier is waarop de meeste mensen doorgaans beleggen, voelen zelfs de slechtste decennia zelden verloren aan. Dit suggereert dat veel van de angsten die we hebben over dergelijke periodes overdreven zijn.

Natuurlijk is het gemakkelijk om dit achteraf te zeggen. Kopen in de loop van de tijd werkt met Amerikaanse aandelen omdat Amerikaanse aandelen en de Amerikaanse economie altijd zijn hersteld. Als een van deze waarheden in de toekomst niet waar blijkt te zijn, zal mijn historische analyse niet meer geldig zijn.

Gelukkig maak ik me geen zorgen over een dergelijk scenario. Tegen Amerika inzetten heeft nog nooit gewerkt – en ik zou nu niet beginnen.

Gelukkig met beleggen en bedankt voor het lezen!

Als je deze post leuk vond, overweeg dan om je aan te melden voor mijn nieuwsbrief.