Verblijf bij Ouders: Stijgende Trend onder Twintigers

Een recente conclusie van een vooraanstaand denktank toont aan dat de groeiende bezorgdheid over twintigers die nog bij hun ouders wonen, werkelijk onderbouwd is.

Volgens het Institute for Fiscal Studies (IFS) is het percentage mensen tussen de 25 en 34 jaar dat bij hun ouders woont in de afgelopen twee decennia met meer dan een derde toegenomen.

Deze trend van samenwonen met ouders is vooral aangetroffen bij mannen en twintigers, aldus de onderzoekers.

De belangrijkste redenen voor deze verandering zijn de stijgende huren en de oplopende woningprijzen.

In 2006 woonde ongeveer 13% van de jongeren in het VK, in de leeftijd van 25 tot 34 jaar, nog bij hun ouders. Dit percentage steeg vorig jaar naar 18%, volgens de onafhankelijke economische denktank IFS. Dit komt neer op zo'n 450.000 extra jongvolwassenen die in het ouderlijk huis blijven wonen.

Bij de leeftijdsgroep van 25 tot 34 jaar waren er meer mannen die bij hun ouders woonden: 23% in vergelijking met 15% van de vrouwen. De IFS wees erop dat deze leeftijdsgroep in de afgelopen decennia minder waarschijnlijk is gaan trouwen of kinderen krijgt.

Bovendien is er een grotere etnische diversiteit binnen deze groep. Jongeren in het VK van Bengaalse en Indiase afkomst wonen vaker nog bij hun ouders.

De hoogste mate van volwassenen die thuis wonen, was tijdens de pandemie, toen meer dan 20% van de 25- tot 34-jarigen nog bij hun ouders verbleef.

In de huidige, stabielere omgeving hopen ouders dat hun volwassen kinderen onafhankelijk worden, terwijl veel jongvolwassenen in hun twintiger jaren de wens hebben om uit huis te gaan, maar vinden dat financieel uitdagend.

De IFS gaf aan dat financiële problemen een groot obstakel zijn; stijgende huren en woningprijzen dragen bij aan deze doorlopende trend.

Zach, die een masterdiploma in milieuwetenschappen nastreeft, heeft de aspiratie voor een meer vervullende carrière. Hij vindt het echter onrealistisch om onafhankelijk te huren, en merkte op: "tenzij je in een schoenendoos wilt wonen," en het idee om een huis te kopen lijkt onbereikbaar.

"Het wordt steeds moeilijker om te sparen. Het lijkt alsof er geen hoop is om een woning te bemachtigen in Londen," zei hij.

Danny McGuire, 33 jaar, woont in Warrington, Cheshire, bij zijn ouders. Voorheen woonde hij zelfstandig, zelfs een tijd in het buitenland, maar keerde terug naar zijn gezin tijdens de pandemie.

"Het is eigenlijk best een normale situatie," vertelde hij aan 5 Live Breakfast.

Danny, die bij de lokale gemeente werkt, wil graag zelfstandig wonen, maar merkt op dat hij maandelijks steeds minder besteedbaar inkomen heeft om te sparen voor een huis. Hij merkte op dat de stijgende prijzen het moeilijk maken om voldoende geld voor een aanbetaling op zijn eigen woning te sparen.

"Uiteindelijk moet je een moeilijke beslissing nemen: spaar ik langer of verhuis ik terug naar huis en probeer ik gestaag meer geld te sparen?" zei hij.

Verschillende vrienden van hem kregen financiële steun van hun ouders voor een aanbetaling, maar Danny gaf aan dat zijn familie hem niet met geld kan helpen. In plaats daarvan bieden ze hem onderdak, wat hem in staat stelt om voor de toekomst te sparen.

Hij draagt bij aan de huishoudkosten door huur en boodschappen te betalen, maar slaagt erin om maandelijks aanzienlijk geld opzij te zetten, met de ambitie om binnen een jaar zijn eigen huis te kopen.

Het IFS heeft vastgesteld dat sommige jongeren mogelijk meer kunnen sparen door bij hun ouders te wonen. Ongeveer 14% van deze groep heeft binnen twee jaar meer dan £10.000 weten te sparen, vergeleken met een geschatte 10% van de jongvolwassenen die in een particuliere huurwoning wonen.

Toch geldt dit niet voor iedereen, aangezien woon-werkverkeer hogere kosten met zich mee kan brengen of omdat sommigen wegens financiële problemen moesten verhuizen.

"Voor sommigen biedt wonen bij ouders de kans om sneller te sparen dan wanneer ze huren - wat een waardevol voordeel is in dure steden zoals Londen," zegt Bee Boileau, onderzoekseconoom bij IFS en een van de auteurs van het rapport.

"Anderen leven waarschijnlijk nog bij hun ouders vanwege een slechte schok, zoals het einde van een relatie of ontslag - of simpelweg omdat ze zich geen onafhankelijk leven kunnen veroorloven."

Deze groeiende trend van jongvolwassenen die bij hun ouders blijven wonen, benadrukt de financiële druk waarmee velen in hun late twintiger jaren te maken hebben. Ondanks de verlangen naar onafhankelijkheid, hebben de stijgende levenskosten, met name op het gebied van huisvesting, velen in een vicieuze cirkel van afhankelijkheid geduwd.

Deze afhankelijkheid van ouderlijke steun kan persoonlijke groei belemmeren, mijlpalen zoals het kopen van een huis of het stichten van een gezin vertragen, en een gevoel van stagnatie bevorderen. Hoewel sommigen erin slagen te sparen door thuis te wonen, is de bredere maatschappelijke impact van onbetaalbare huisvesting onmiskenbaar, wat ongelijkheid perpetueert en de kansen voor toekomstige generaties om onafhankelijk te bloeien beperkt.